Dit keer geen uitgebreid verhaal, maar even wat ontwikkelingen. Er gebeurt van alles en dit is een mooie manier om daar meer mensen in mee te laten delen.
Op 20-10-2010 ga ik het huwelijk voltrekken van Jannetta Dorsman en René Hoksbergen. Zij zijn zeer actief op twitter als @jandor en @hoks en organiseren onder andere events die aan twitter gerelateerd zijn. Op zo'n event heeft René met zijn 1000e tweet Jannetta ten huwelijk gevraagd. Via twitter heeft zij onmiddellijk 'ja!!!!' geantwoord. Op twitter heet hun huwelijk #twedding en hun zoektocht naar een twitterende trouwambtenaar (twabs?) heeft ze onder meer bij mij gebracht. Op http://www.twedding.nl/een-babs-een-wattuh/ lees je hun blog over hoe ze mij gekozen hebben en staat veel meer info over twedding.
Je kunt je via deze site ook aanmelden voor het feest.
Afgelopen zaterdag (19 juni) had ik twee huwelijken. 's Ochtends een mooi klein en intiem huwelijk van twee vrouwen. 's Avonds trouwden Michèl en Mascha op het knalfeest dat ze gaven ter gelegenheid van hun nieuwe huis én hun 40e verjaardagen. Wat een heerlijke avond was het! Niet alles liep zoals het gepland was, maar de sfeer was geweldig en is heel mooi gevangen in de videoclip van Cherry Blossom Productions:
Trouwvideo Mascha & Michel - 19 juni 2010 (videoclip) from Cherry Blossom Productions on Vimeo.
Een geweldige avond en ik heb heerlijk samengewerkt met weddingplanner Annemaria Breukel (http://www.justmarie.nl/), fotografe Paula Romein (http://www.paularomein.nl/) en Monique van Cherry Blossom.
Om het verhaal compleet te maken, nog een stukje tekst uit de mail die ik vervolgens van M & M kreeg:
Lieve Pauline,
Sorry voor onze late reactie, maar we zijn nog zo vol aan het nagenieten!!
Wat heb jij ons een prachtige avond bezorgd! Je hebt zo ontzettend goed de sfeer aangevoeld en hierop je verhaal perfect afgestemd! Het was enorm spannend, de hele aanloop van de maanden/weken ervoor haalden het niet bij de laatste paar uurtjes voorafgaande aan deze fantastische ceremonie!
We hebben zoveel complimenten gekregen over de wijze waarop jij ons hebt getrouwd en dat dit vooral ‘zo helemaal ons’ was! En ondanks het uitvallen vd microfoon (bleek te storen op de videoapparatuur) heeft iedereen je verhaal heel goed gehoord! Achteraf denken we dat het misschien wel zo heeft moeten zijn, niet alleen omdat dit ook wel een beetje bij ons hoort, maar ook omdat nu iedereen erg z’n best deed om stil te zijn en dit gebeurt alleen maar als een verhaal aanspreekt! Heel goed gelukt dus!!
Pauline, we gaan zeker een mooie tekst aan je weblog toevoegen maar wilden je alvast even een mailtje sturen en je nogmaals enorm bedanken! Wat een prachtig beroep heb jij!
Ook zonder zulke mailtjes ben ik heeeeel blij met wat ik doe, maar het is natuurlijk wel de kers op de taart om dit soort reacties te krijgen! ;-) Dank jullie wel, Michèl en Mascha, jullie huwelijk was ook voor mij een feest!
donderdag 24 juni 2010
donderdag 3 juni 2010
Trouwen of partneren?
Als je fantaseert over jullie bruiloft, zie je er vast allerlei plaatjes bij. Mooie beelden, van een stralende dag en jullie als prachtig bruidspaar. Een droomjurk en een prachtig kapsel. Een strak pak en een fraaie auto. Een schitterende locatie, waar jullie helemaal blij van worden en allerlei opgetogen en enthousiaste gasten, vrienden en familie, die intens meegenieten van jullie geluk.
Dat is het fijne van fantaseren, dat alles zo lekker klopt. Maar in de realiteit van het leven gaat het weleens anders. Al dromend over die sprookjesachtige huwelijksdag, blijk je ineens zwanger te zijn. Of jullie kopen een huis en willen daarom samen de dingen alvast goed regelen, met het idee om dan later mooi te trouwen.
Je kunt natuurlijk naar de notaris om een samenlevingscontract te laten opmaken. Dan weet je zeker dat het goed geregeld wordt, maar je weet ook zeker dat je met een dikke rekening de deur uitgaat. Veel stellen kiezen in die situatie voor een geregistreerd partnerschap. Ze denken daarmee in één klap alles goed en goedkoop geregeld te hebben en willen later het partnerschap omzetten in een huwelijk en daar dan die droombruiloft van maken. Helaas leidt deze haastige beslissing soms tot teleurstellingen.
Als jullie een kind krijgen, ben je – wanneer jullie als man en vrouw getrouwd zijn - voor de wet de ouders van het kind. Bij een partnerschap moet de partner van de moeder het kind erkennen of adopteren om de familieband officieel geregeld te krijgen. Eigenlijk net als bij samenwonen en veel paren ervaren dat als vervelend.
Als je zaken goed voor elkaar wilt regelen bij belangrijke gebeurtenissen als het kopen van een huis, is een partnerschap wel vergelijkbaar met het huwelijk.
Maar als je een geregistreerd partnerschap aangaat met het idee dat later tijdens een droombruiloft om te zetten in een huwelijk, dan raad ik jullie aan om goed verder te lezen en er nog eens rustig over na te denken.
Je kunt zo’n partnerschap namelijk alleen omzetten in een huwelijk in de gemeente waar je woont. De omzetting is een administratieve handeling die veelal aan de balie wordt afgehandeld. In veel gemeentes is er geen mooie toespraak, geen droomlocatie, geen ja-woord, geen ringen; helemaal niks.
Ik word regelmatig ingeschakeld door paren die balen van de gemeente als ze horen dat je als je ‘gepartnerd’ bent niet op een mooie manier kan trouwen. Ik heb zelfs meegemaakt dat de gemeente een stel had geadviseerd om 'gewoon' eerst te gaan scheiden, zodat ze daarna wel mochten trouwen.
Gelukkig is er een betere oplossing dan scheiden! De verklaring van omzetting wordt getekend op het gemeentehuis, waarmee het administratieve deel geregeld is. Als de gemeente er niet meer van wil maken dan administratie, dan is ’t tijd om creatief te worden!
Op een ander moment is het feest van jullie liefde! Op jullie droomlocatie en met iedereen die jullie erbij willen hebben, creëren we een heel persoonlijke trouwceremonie, waarin jullie centraal staan. Met het jawoord als hoogtepunt, maar ook met een akte en andere herkenbare elementen. Zonder gemeente, maar met alles dat voor jullie als bruidspaar belangrijk is en in een heerlijke sfeer. Zodat jullie het feest van jullie liefde vieren op een manier die recht doet aan jullie relatie. Mét alles waar jullie van dromen!
Dat is het fijne van fantaseren, dat alles zo lekker klopt. Maar in de realiteit van het leven gaat het weleens anders. Al dromend over die sprookjesachtige huwelijksdag, blijk je ineens zwanger te zijn. Of jullie kopen een huis en willen daarom samen de dingen alvast goed regelen, met het idee om dan later mooi te trouwen.
Je kunt natuurlijk naar de notaris om een samenlevingscontract te laten opmaken. Dan weet je zeker dat het goed geregeld wordt, maar je weet ook zeker dat je met een dikke rekening de deur uitgaat. Veel stellen kiezen in die situatie voor een geregistreerd partnerschap. Ze denken daarmee in één klap alles goed en goedkoop geregeld te hebben en willen later het partnerschap omzetten in een huwelijk en daar dan die droombruiloft van maken. Helaas leidt deze haastige beslissing soms tot teleurstellingen.
Als jullie een kind krijgen, ben je – wanneer jullie als man en vrouw getrouwd zijn - voor de wet de ouders van het kind. Bij een partnerschap moet de partner van de moeder het kind erkennen of adopteren om de familieband officieel geregeld te krijgen. Eigenlijk net als bij samenwonen en veel paren ervaren dat als vervelend.
Als je zaken goed voor elkaar wilt regelen bij belangrijke gebeurtenissen als het kopen van een huis, is een partnerschap wel vergelijkbaar met het huwelijk.
Maar als je een geregistreerd partnerschap aangaat met het idee dat later tijdens een droombruiloft om te zetten in een huwelijk, dan raad ik jullie aan om goed verder te lezen en er nog eens rustig over na te denken.
Je kunt zo’n partnerschap namelijk alleen omzetten in een huwelijk in de gemeente waar je woont. De omzetting is een administratieve handeling die veelal aan de balie wordt afgehandeld. In veel gemeentes is er geen mooie toespraak, geen droomlocatie, geen ja-woord, geen ringen; helemaal niks.
Ik word regelmatig ingeschakeld door paren die balen van de gemeente als ze horen dat je als je ‘gepartnerd’ bent niet op een mooie manier kan trouwen. Ik heb zelfs meegemaakt dat de gemeente een stel had geadviseerd om 'gewoon' eerst te gaan scheiden, zodat ze daarna wel mochten trouwen.
Gelukkig is er een betere oplossing dan scheiden! De verklaring van omzetting wordt getekend op het gemeentehuis, waarmee het administratieve deel geregeld is. Als de gemeente er niet meer van wil maken dan administratie, dan is ’t tijd om creatief te worden!
Op een ander moment is het feest van jullie liefde! Op jullie droomlocatie en met iedereen die jullie erbij willen hebben, creëren we een heel persoonlijke trouwceremonie, waarin jullie centraal staan. Met het jawoord als hoogtepunt, maar ook met een akte en andere herkenbare elementen. Zonder gemeente, maar met alles dat voor jullie als bruidspaar belangrijk is en in een heerlijke sfeer. Zodat jullie het feest van jullie liefde vieren op een manier die recht doet aan jullie relatie. Mét alles waar jullie van dromen!
dinsdag 6 april 2010
Op 'zakenreis' naar Griekenland
Als je aan me vraagt of ik leuk werk heb, zal mijn antwoord zonder meer ‘ja’ zijn. Ik vertel er meestal bij dat het vaak niet voelt als werk. Ik ben een bijzondere gast op een feestje en ofschoon ik daar een taak heb die wellicht lijkt op werk, ervaar ik het vaak niet zo.
Mijn man is regelmatig op zakenreis en slaapt dan in luxe, zakelijke hotels. De romantiek van het reizen gaat er snel af als je regelmatig in je eentje in zo’n zakelijke omgeving zit, want het mag dan een mooi hotel zijn; het is niet leuk om er alleen te zijn. Genieten gaat zoveel beter als je het samen doet!
Afgelopen zomer mocht ík nu eens op ‘zakenreis’. Ik had kennis gemaakt met René en Natascha. Een enthousiast en energiek stel, dat tijdens hun stage voor een toeristische opleiding een aantal zomers de animatie voor een Grieks clubhotel had verzorgd. Ze waren tot over hun oren verliefd; op elkaar, maar ook op dat deel van Griekenland, de sfeer en de Grieken. Met de hoteleigenaar bouwden ze een uitstekende band op en toen hij vroeg of ze er wilden komen wonen, bracht hij hen in een lastig parket. Diep van binnen wilden ze het graag, maar een toekomst bouwen op animatie in Griekenland, durfden ze niet aan. En Natascha wilde niet wonen in een land waar de rolverdeling tussen man en vrouw misschien wel zo klassiek is als de historie van het land.
Hun enthousiasme voor het werken met kinderen gaven ze vorm door de PABO te gaan doen. Inmiddels staan ze voor de klas en gaan jaarlijks met vakantie naar Griekenland. De hoteleigenaar ontvangt ze jaarlijks als eregasten en vraagt hen steeds of ze al gaan trouwen en of ze dat in Griekenland komen doen. En eigenlijk bracht hij ze op het idee….
Ik vlieg naar Griekenland en word opgehaald door een stralende René, die met Natascha intens geniet van het samenzijn met de 25 meegekomen familieleden en vrienden. Het hotelcomplex heeft een prachtige tuin, gesitueerd om een mooi zwembad. De ontvangst is superhartelijk en ik leer snel iedereen kennen, waardoor ik me geen moment alleen voel!
Het weer is prachtig en de sfeer is heerlijk ontspannen. Ik ga gezellig naar de markt met Natascha en haar vriendinnen. Pas na de lunch hoeft Natascha naar de kapper. René loopt ontspannen rond en doet balspelletjes bij het zwembad. Het vriendelijke hotelpersoneel is samen met vrienden bezig om een stukje strand mooi te versieren. Met erebogen van palmbladen en felgekleurde bloemen wordt tegen een rots een schitterende trouwplek gemaakt.
René maakt een flitsende entree als hij zich voor het huwelijk laat afzetten door een snelle boot. Natascha ziet er prachtig uit als ze door haar vader wordt weggegeven. En in een ontspannen Griekse sfeer geven ze elkaar het jawoord met hun voeten in zee. Het is een heerlijke ceremonie, zowel om te doen als om bij te zijn. Er wordt gelachen en gehuild en er is een diepe verbondenheid voelbaar. Wat een feest om bij te zijn; om deel van uit te maken!
En dan barst het feest los! Na de champagne is er een animatieprogramma voor het bruidspaar, verzorgd door familie en vrienden. Aan een hele lange tafel volgt dan – natuurlijk onder een stralende Griekse sterrenhemel – een ongedwongen en heerlijk diner. Tussendoor wordt er gedanst op Griekse muziek. Het gaat te ver om alles te beschrijven, maar de dagen erna voelde het of het huwelijksfeest gewoon verder ging.
Het viel niet mee om afscheid te nemen en het gezelschap te verlaten. Het was een mooie en intense ervaring, die ik voor geen goud had willen missen! Jammer toch voor mijn man dat zijn reizen zo anders zijn…. ;-)
Mijn man is regelmatig op zakenreis en slaapt dan in luxe, zakelijke hotels. De romantiek van het reizen gaat er snel af als je regelmatig in je eentje in zo’n zakelijke omgeving zit, want het mag dan een mooi hotel zijn; het is niet leuk om er alleen te zijn. Genieten gaat zoveel beter als je het samen doet!
Afgelopen zomer mocht ík nu eens op ‘zakenreis’. Ik had kennis gemaakt met René en Natascha. Een enthousiast en energiek stel, dat tijdens hun stage voor een toeristische opleiding een aantal zomers de animatie voor een Grieks clubhotel had verzorgd. Ze waren tot over hun oren verliefd; op elkaar, maar ook op dat deel van Griekenland, de sfeer en de Grieken. Met de hoteleigenaar bouwden ze een uitstekende band op en toen hij vroeg of ze er wilden komen wonen, bracht hij hen in een lastig parket. Diep van binnen wilden ze het graag, maar een toekomst bouwen op animatie in Griekenland, durfden ze niet aan. En Natascha wilde niet wonen in een land waar de rolverdeling tussen man en vrouw misschien wel zo klassiek is als de historie van het land.
Hun enthousiasme voor het werken met kinderen gaven ze vorm door de PABO te gaan doen. Inmiddels staan ze voor de klas en gaan jaarlijks met vakantie naar Griekenland. De hoteleigenaar ontvangt ze jaarlijks als eregasten en vraagt hen steeds of ze al gaan trouwen en of ze dat in Griekenland komen doen. En eigenlijk bracht hij ze op het idee….
Ik vlieg naar Griekenland en word opgehaald door een stralende René, die met Natascha intens geniet van het samenzijn met de 25 meegekomen familieleden en vrienden. Het hotelcomplex heeft een prachtige tuin, gesitueerd om een mooi zwembad. De ontvangst is superhartelijk en ik leer snel iedereen kennen, waardoor ik me geen moment alleen voel!
Het weer is prachtig en de sfeer is heerlijk ontspannen. Ik ga gezellig naar de markt met Natascha en haar vriendinnen. Pas na de lunch hoeft Natascha naar de kapper. René loopt ontspannen rond en doet balspelletjes bij het zwembad. Het vriendelijke hotelpersoneel is samen met vrienden bezig om een stukje strand mooi te versieren. Met erebogen van palmbladen en felgekleurde bloemen wordt tegen een rots een schitterende trouwplek gemaakt.
En dan barst het feest los! Na de champagne is er een animatieprogramma voor het bruidspaar, verzorgd door familie en vrienden. Aan een hele lange tafel volgt dan – natuurlijk onder een stralende Griekse sterrenhemel – een ongedwongen en heerlijk diner. Tussendoor wordt er gedanst op Griekse muziek. Het gaat te ver om alles te beschrijven, maar de dagen erna voelde het of het huwelijksfeest gewoon verder ging.
Het viel niet mee om afscheid te nemen en het gezelschap te verlaten. Het was een mooie en intense ervaring, die ik voor geen goud had willen missen! Jammer toch voor mijn man dat zijn reizen zo anders zijn…. ;-)
dinsdag 16 maart 2010
Surprise, surprise... Wat een verrassingshuwelijk!
Krijgen jullie rode vlekken in je nek als je een huwelijkschecklist van 6 pagina’s met een looptijd van meer dan een jaar ziet? Jullie houden meer van snel en simpel? Een verrassingshuwelijk is een geweldige oplossing als je geen trouwstress wilt of kunt hebben.
Lynne heeft na een ernstig auto-ongeluk meerdere beperkingen. Steeds vaker trouwen vrienden van Eelco en Lynne en samen fantaseren ze over hun ideale huwelijk. Ze besluiten samen om van haar 30e verjaardag een verrassingshuwelijk te maken.
Eelco nodigt vrienden en familie uit om naar de kroeg te komen, zogenaamd voor een surpriseparty voor de 30e verjaardag van Lynne. Lekker informeel, geen toeters en bellen en iedereen wordt gevraagd om vòòr een bepaalde tijd binnen te zijn, om Lynne met z’n allen te kunnen verwelkomen. Ik ben er vroeg en zie hoe familie en vrienden zich verzamelen. Ze verkneukelen zich hoe ze Lynne zullen verrassen en ik verkneukel me als ik me bedenk hoe zij zelf verrast gaan worden.
We lopen door de volle ruimte naar achter en ik krijg een microfoon. Sommige mensen zijn sprakeloos en anderen maken juist lawaai van schrik. Ze krijgen even tijd om aan het idee te wennen, hun lippen te stiften of hun haar netjes te doen en dan begint het verrassende huwelijk.
In de lijn van Lynne en Eelco is hun ceremonie spontaan, losjes en verrassend. Er wordt veel gelachen. Ter plekke vraagt Eelco tijdens de ceremonie Lynne ten huwelijk. Dat was er nog niet eerder van gekomen en na een zeer vragende en bedachtzame blik zegt ze gelukkig ja!
Even later leg ik ze die grote, welbekende vraag voor, waarop ze allebei volmondig ‘ja’ zeggen. Het is een mooi moment en de sfeer is geweldig. Wat een warmte, wat een liefde. Na alle tegenslag die Lynne en Eelco ervaren hebben, is goed voelbaar hoe iedereen hen het geluk zo gunt.
Geen dure huwelijkscadeaus voor Lynne en Eelco, maar wel een mooi moment, samen met familie en vrienden die voor hen zo veel betekenen. Een ontspannen trouwceremonie en een ongedwongen feestje, dusdanig dat het voor Lynne vol te houden was. Vol mooie herinneringen en vanaf een roze wolk stuurt Lynne af en toe een mailtje over de bijzondere avond en de napret die ze er met Eelco aan beleefd heeft.
Naderhand was Lynne er helaas wel slecht aan toe. Met veel rust krabbelde ze langzaam weer wat op en blijft hopen op een specialist die een bijdrage kan leveren aan een iets rooskleuriger toekomst.
De foto's zijn gemaakt door Ben Hofland uit Naaldwijk
Lynne heeft na een ernstig auto-ongeluk meerdere beperkingen. Steeds vaker trouwen vrienden van Eelco en Lynne en samen fantaseren ze over hun ideale huwelijk. Ze besluiten samen om van haar 30e verjaardag een verrassingshuwelijk te maken.
Eelco nodigt vrienden en familie uit om naar de kroeg te komen, zogenaamd voor een surpriseparty voor de 30e verjaardag van Lynne. Lekker informeel, geen toeters en bellen en iedereen wordt gevraagd om vòòr een bepaalde tijd binnen te zijn, om Lynne met z’n allen te kunnen verwelkomen. Ik ben er vroeg en zie hoe familie en vrienden zich verzamelen. Ze verkneukelen zich hoe ze Lynne zullen verrassen en ik verkneukel me als ik me bedenk hoe zij zelf verrast gaan worden.
In overleg met de kroegbaas verdwijn ik uit de overvolle kroeg. Lynne en Eelco zien er prachtig uit als ze in trouwkleding voor de deur afgezet worden en voor hen uit ga ik in toga de kroeg weer in. De aanblik van een trouwambtenaar en een bruidspaar vertelt in één keer het hele verhaal. Monden vallen open en de verbazing is groot.
We lopen door de volle ruimte naar achter en ik krijg een microfoon. Sommige mensen zijn sprakeloos en anderen maken juist lawaai van schrik. Ze krijgen even tijd om aan het idee te wennen, hun lippen te stiften of hun haar netjes te doen en dan begint het verrassende huwelijk.
In de lijn van Lynne en Eelco is hun ceremonie spontaan, losjes en verrassend. Er wordt veel gelachen. Ter plekke vraagt Eelco tijdens de ceremonie Lynne ten huwelijk. Dat was er nog niet eerder van gekomen en na een zeer vragende en bedachtzame blik zegt ze gelukkig ja!
Even later leg ik ze die grote, welbekende vraag voor, waarop ze allebei volmondig ‘ja’ zeggen. Het is een mooi moment en de sfeer is geweldig. Wat een warmte, wat een liefde. Na alle tegenslag die Lynne en Eelco ervaren hebben, is goed voelbaar hoe iedereen hen het geluk zo gunt.
Geen dure huwelijkscadeaus voor Lynne en Eelco, maar wel een mooi moment, samen met familie en vrienden die voor hen zo veel betekenen. Een ontspannen trouwceremonie en een ongedwongen feestje, dusdanig dat het voor Lynne vol te houden was. Vol mooie herinneringen en vanaf een roze wolk stuurt Lynne af en toe een mailtje over de bijzondere avond en de napret die ze er met Eelco aan beleefd heeft.
Naderhand was Lynne er helaas wel slecht aan toe. Met veel rust krabbelde ze langzaam weer wat op en blijft hopen op een specialist die een bijdrage kan leveren aan een iets rooskleuriger toekomst.
De foto's zijn gemaakt door Ben Hofland uit Naaldwijk
woensdag 17 februari 2010
Een nieuw jaar, een fris witte wereld buiten en een nieuw blog!
Bruidsparen die dit jaar of in 2011 gaan trouwen komen in deze periode veelal kennismaken. Ik hou van de eigenwijsheid die ik bij steeds meer paren aantref. Ik vind het zó leuk om steeds weer met andere mensen in gesprek te zijn en te horen wat zij graag willen. Door al in een heel pril stadium contact te hebben, kunnen we met elkaar naar een buitengewone trouwceremonie toewerken.
Ik heb een globaal raamwerk voor een ceremonie dat je kunt zien als de omlijsting. Met de wensen en ideeën van het bruidspaar en de antwoorden en sfeer uit gesprekken, ontstaat iedere keer weer een nieuw werk in de lijst. Een oorspronkelijk en eenmalig kunstwerk, dat uitdrukking geeft aan de bijzondere verbinding tussen twee unieke mensen.
Ik realiseer me ineens dat ik mezelf zo filosoferend neerzet als kunstenaar. Dat is even wennen voor iemand die ooit uit de nuchtere financiële wereld is overgestapt, maar toch klopt het. Ik heb zin om er met jullie een mooi en heel kunstzinnig trouwseizoen van te maken!
Ik realiseer me ineens dat ik mezelf zo filosoferend neerzet als kunstenaar. Dat is even wennen voor iemand die ooit uit de nuchtere financiële wereld is overgestapt, maar toch klopt het. Ik heb zin om er met jullie een mooi en heel kunstzinnig trouwseizoen van te maken!
Abonneren op:
Posts (Atom)
