dinsdag 6 april 2010

Op 'zakenreis' naar Griekenland

Als je aan me vraagt of ik leuk werk heb, zal mijn antwoord zonder meer ‘ja’ zijn. Ik vertel er meestal bij dat het vaak niet voelt als werk. Ik ben een bijzondere gast op een feestje en ofschoon ik daar een taak heb die wellicht lijkt op werk, ervaar ik het vaak niet zo.

Mijn man is regelmatig op zakenreis en slaapt dan in luxe, zakelijke hotels. De romantiek van het reizen gaat er snel af als je regelmatig in je eentje in zo’n zakelijke omgeving zit, want het mag dan een mooi hotel zijn; het is niet leuk om er alleen te zijn. Genieten gaat zoveel beter als je het samen doet!

Afgelopen zomer mocht ík nu eens op ‘zakenreis’. Ik had kennis gemaakt met René en Natascha. Een enthousiast en energiek stel, dat tijdens hun stage voor een toeristische opleiding een aantal zomers de animatie voor een Grieks clubhotel had verzorgd. Ze waren tot over hun oren verliefd; op elkaar, maar ook op dat deel van Griekenland, de sfeer en de Grieken. Met de hoteleigenaar bouwden ze een uitstekende band op en toen hij vroeg of ze er wilden komen wonen, bracht hij hen in een lastig parket. Diep van binnen wilden ze het graag, maar een toekomst bouwen op animatie in Griekenland, durfden ze niet aan. En Natascha wilde niet wonen in een land waar de rolverdeling tussen man en vrouw misschien wel zo klassiek is als de historie van het land.

Hun enthousiasme voor het werken met kinderen gaven ze vorm door de PABO te gaan doen. Inmiddels staan ze voor de klas en gaan jaarlijks met vakantie naar Griekenland. De hoteleigenaar ontvangt ze jaarlijks als eregasten en vraagt hen steeds of ze al gaan trouwen en of ze dat in Griekenland komen doen. En eigenlijk bracht hij ze op het idee….

Ik vlieg naar Griekenland en word opgehaald door een stralende René, die met Natascha intens geniet van het samenzijn met de 25 meegekomen familieleden en vrienden. Het hotelcomplex heeft een prachtige tuin, gesitueerd om een mooi zwembad. De ontvangst is superhartelijk en ik leer snel iedereen kennen, waardoor ik me geen moment alleen voel!

Het weer is prachtig en de sfeer is heerlijk ontspannen. Ik ga gezellig naar de markt met Natascha en haar vriendinnen. Pas na de lunch hoeft Natascha naar de kapper. René loopt ontspannen rond en doet balspelletjes bij het zwembad. Het vriendelijke hotelpersoneel is samen met vrienden bezig om een stukje strand mooi te versieren. Met erebogen van palmbladen en felgekleurde bloemen wordt tegen een rots een schitterende trouwplek gemaakt.

René maakt een flitsende entree als hij zich voor het huwelijk laat afzetten door een snelle boot. Natascha ziet er prachtig uit als ze door haar vader wordt weggegeven. En in een ontspannen Griekse sfeer geven ze elkaar het jawoord met hun voeten in zee. Het is een heerlijke ceremonie, zowel om te doen als om bij te zijn. Er wordt gelachen en gehuild en er is een diepe verbondenheid voelbaar. Wat een feest om bij te zijn; om deel van uit te maken!

En dan barst het feest los! Na de champagne is er een animatieprogramma voor het bruidspaar, verzorgd door familie en vrienden. Aan een hele lange tafel volgt dan – natuurlijk onder een stralende Griekse sterrenhemel – een ongedwongen en heerlijk diner. Tussendoor wordt er gedanst op Griekse muziek. Het gaat te ver om alles te beschrijven, maar de dagen erna voelde het of het huwelijksfeest gewoon verder ging.

Het viel niet mee om afscheid te nemen en het gezelschap te verlaten. Het was een mooie en intense ervaring, die ik voor geen goud had willen missen! Jammer toch voor mijn man dat zijn reizen zo anders zijn…. ;-)